giriþ cümlesinde kalan
bir aþktan ibaretti yüreðim ve
sonuna nokta konan
kýsaltmalar gibiydi aþk...
fotoðraflarda gerçeðini saklayan
kýrmýzý gözler gibi sahte,
ibadet anýnda unutulan
bir rekat namaz gibi eksik...böyleydi iþte...
dilencisinden dilendiðim tek sadakaydý aþk,
ve semada putlaþan ellerime
damlamasýný istediðim tek acýymýþ meðer,
oysa,aþk demiþlerdi bana aþk için...
yazýk ki inandým...yazýk...yanýldým...
gönüllere servis yapan
bir sokak kadýnýydý aþk,
hüzün esirgeme kurumuna
en büyük baðýþý yapan hayýrsýz...
ve körebe oyununda hiç ebe olmayan köredici...
evet aþk...
acý vardý,hüzün vardý her bir dalýnda,
ve gözyaþý vardý, aðýt vardý
bitmek tükenmek bilmeyen merhametsizlik,
adaletsizlik vardý ve yine topraða deðmeden
kefenlenmek vardý defalarca...
evet vardý...ve adý aþktý...
seni yaþattým sana ve yine aðladý gözlerim...
yüreðim...
arlan artýk canýn yanmasýn,
sevme artýk yalvarýrým,
ve sessiz ol nolur aþk uyanmasýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.