Sen,rüya kuyularýnda yalnýzým diye
sessizce haykýrýrken,
Ben,yalnýzlýðý gör diye yorgunluktan
bitkin düþmüþ zavallý bir mumdum...
Sen,soðuktan titreyen ellerini kaldýrýp
aþk aþk diye Rabbine yalvarýrken
Ben,avuçlarýna damlayan,
senin yaðmur sandýðýn ve duaný engelleyen,
uykusuz göz yaþýydým...
Sen,mutsuzluk ve isyan adýna
dilinden þarkýlar indirirken her seferinde,
Ben,mutsuzluklarýnýn ardýndan bir bir çoðalýp
ve git gide sýzlayan ’keþke’lerindim...
Sen,fotoðraf karelerine bakýp
kaþlarýný martý kanadý gibi bükerken
Ben,gözlerinin hafýzasýnda gizli,
bükülen kaþlarýnýn ortasýnda boðulan,
sarhoþ olmuþ bir tel kaþtým...
Sen,yetim kalan duygularýna
sokak kaldýrýmlarýnda bir kiracý ararken
Ben,duygularýný satýn alabilmek için
tüm duygularýný satan ve sanki
ölüleri yutan duygusuz bir topraktým...
...korkma...
artýk eridim...
yalnýzlýðý görmeyeceksin rüyalarýnda
isyan ve mutsuzluk için üzülmeyeceksin
kaþlarýna da iþkence etmeyeceksin...
ve dualarýn...
gözyaþlarýmla kesilmeyecek, sevineceksin...
çok az kaldý...
ben bir topraktým hani
beni kendime gömüp
yok edeceksin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.