UNUTAMAM
göl kenarýnda,hat boyunda,
ben çekmece’de büyüdüm;
çekmece’nin küçüðünde,en güzelinde..
gölünde yüzdüm,turnasýndan yedim,
karabataðýndan,bembeyaz kazýna kadar,
soðuk topraðýna yatýp,sabahlara kadar
gümelerde bekledim.gecenin karanlýðýnda
mühremi, av sanýp,
vurduðum da oldu benim.
çocuktum,tüfek boyum kadardý.
çizmelerimin içine sular girer,
ayaklarým mantar mantar kabarýrdý
duvarlara vururdum çoraplarýmý,kurusun diye;
hasta da olmazdým inanýr mýsýn!
yurttaþlýk bilgisi çalýþmadým diye,
dayakta yerdim anamdan..
yirmi sayfa dersten mi kaldýn diye,
giriþmiþti rahmetli o gün.
oysa ben zaten yurttaþtým:
dokuz senem vardý o bilgileri kullanmama,
olsundu,ben dokuz sene önceden
yemiþtim dayaðýný yurttaþlýk bilgisinin..
tabiatýn içinde, kucaðýnda büyüdüm,kurbaðalarla..
kurbaða ustasýyým,evrimlerini havuz havuz bilirim;
ip üstünde dizi dizi yumurtada gelirler,
balýk gibi yüzüp,dört ayakla giderler..
ben bilirim,ben gördüm onlarý tek tek;
biyolojim zayýftý ama,kýtabýný da yazamamýþtým
yaþamaktan..
gönülden hocam inat etti,
ben inat ettim,sonra,
sonra mý;belgelendim orta birde..
tabiat tümüyle benim oldu birbuçuk yýl.
annem rahmetli soranlara,
köpek taþlýyor derdi kýzarak.
okumadým ya,dert çok büyük
gazyaðýndan,sana yaðýn yokluðundan,
söz nasýl gelirdi belgelendiðime
anlayamazdým..hoþ anlamak isteyen de yoktu ya..
akþamlarý dersin en büyüðü vardý bize:
avcý osman,komþumuz,rahmetli oldu o da önceki gün,
fiþek nasýl doldurulur öðretirdi,
yapamazsan,sýrayý þaþýrtýrsan,
o da vururdu ensene,inanýr mýsýn
ne dayaklar yedim,adettendi her halde.
bir keresinde barut ile saçmalarýn yeri,
karýþmýþ kafam gibi,patlamamýþ avda;
kaçýnca ördek,akþam kaz oldu tabiii..
kulaðým kýpkýrmýzý, ama üþümüyor biliyorum
þimdi sýrasýný hiç kaçýrmam,
yanýyor kulaðým o an..
unutamam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.