hercai menekþeyi hep severim, yýllardýr sevdim.. bir tanýmý,tanýtýmý yoktur. her gören baþka anlatýr, ovada baþka görünür, daðda baþka süzülür, dere kenarýnda,pek afillidir. camda,saksýda ise naiftir; o hercai menekþedir.. bunun için hercaidir. duymuþsunuzdur çevrenizde hercai gönüllü denilen insanlarý.. birgün çýkacak,nebatla da akrabalýðýmýz, çýkmadý mý; bir akrep ile, bir fare ile, bir örümcek ile ortak genlerimiz? yýllarca tartýþmadýk mý ? maymunlar insan oldu, insanlar maymun diye.. ben hercai menekþe ile akrabalýða hazýrým meselâ; köpek ile,eþek ile olmaktansa...
halûk gürses
Sosyal Medyada Paylaşın:
haluk gürses Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.