yağmur alışmadan bu şehre

.



sardýðýnda geceyi kýrmýzý yangýnlar
sýzladýkça avuntu alevleri
yandýðýmýzýn adýydý
ve
nabzýnda atan þiirli çarpýntýlar


savaþçý sabahlarýn göðsünde uyanýlan her günün ertesi
ýþýk ve gölge oyunuydu yüzüm
sýnarken ruhu- zaman ve aþk
gözlerinde gördüm ölümsüzlüðü
siyahtan düþen renklerle boðum boðum
son soluðum
ve
sakýn aðlama ismi yüreðime yazýlan
sen kokan þehrin iklimi keþfedilmeden soluðunda
sarýl bana sarýl ki dursun saatler
nasýl olsa kýrýktý aynalar
kanayan yanlarýmýz zehirlese de bizi
unutma ki damarlarýmýz açýktý hayatýn nefesine


fýrtýnalý bir havada okyanus köpükleri arasýnda
özgürlüðün tadýný aldýkça dudaklar
zirveler asi köleliklerindeyken
avuçlarýmýn arasýnda bana sunulan
aldanýþlarýn kök saldýðý uçurumlar
ve
vurulmuþ uçurtmalar vardý gökyüzümde


güzel karanlýk hapishanede bir baþkaldýrý
suskun bekleyiþlerin resmedildiði duvarlar arasýnda
sanrýlarla sarýlý çýðlýk çýðlýða gerçekler
hatýrlanamayan rüyalardý bilinmezlik
ve
yokluk anahtarý düþtüðünde ellerimize
varlýk kolay deðildi kayýp kapýlar ardýnda
ne çok kaldýk sessiz savaþlarýmýz ortasýnda



içmeli þimdi ayný kadehten beyaz bulutlarý
son yolcusu deðilken bu yolun
yaðmur alýþmadan bu þehre
mazgallara saklanmalý anýlar





Sosyal Medyada Paylaşın: