ne kendinsin ne kendinde

.


ne kendinsin ne kendinde
zamanýn yataðýna usul usul uzandýðýnda
görünmez döngüler yerleþir de boþluða
sýkýca mühürlenir geçmiþ bir rüya


gölgesi bedeninde gezgin ruhlu
suskun bakýyor yansýmasý kayýp aynalar
düþlerin ucuna kurulmuþ uçarý salýncaklarda
rüzgara kapýlan sancýlardý
bulantýsý baþ döndürücü
dengesini yitirmiþti gri gökyüzünde
tüm ýþýklarý kapattý soðuk labirentler
her döngüsü birbirine yabancý


ve beklenmeyen misafirler
mor yüzlü belirsiz siluetler
suskun kimsesiz kimseli
acýlarýma deðen soðuk eller
beyaz bir dua isteyen çaresizliðim
kilitli avuçlarýnda arýyor b/seni


gece ile gündüz seviþtiðinde
örtüþünce suskun vakitler mevsimle
görülmemiþ renklerle duvarlarý boyadýðýnda
mutluluk tuðlalarý örmeye çalýþan melekler
bir kaos ertesi
ne kendinsin ne kendinde
deli gülüþler yerleþtiðinde dudaklarýma
þaþkýn alaylý bakan yüzler belirdi kapýmda


soðuktu yapýþmýþtý gözlerime buðulu ayna
kaybolduðunda yüzüm yansýmada
kesti saçlarýmý bir makas
parça parça düþtü bulutlarýn üzerindeki ayaklarýma
zehirli sisler soludu mor dudaklarým
kendine aðýr kendinden uzakta


doðdukça doðuyor bitmeyen boyutlar
kimim ben sorgusunda daðýlmýþken dünya
ölümler yazan bir çocuðum
ve kime yazsam_ yaþamalýsýn diyen BÝR sen


öðreniyordum sonsuzluðu
sanki göz açýp kapayana kadardý zaman
sonsuz andý kendine kalan
þimdi
büyülü sulara kapýlan tenimde yüzüyor yaþananlar



Sosyal Medyada Paylaşın: