Bilinmez

Düþündükçe bilinmeyeni;
Akýl ermez derdi.
Fuzuli bir uðraþmýþ
Anlayabilmek evreni..

Su gibi akýyor düþünce
Cevap arýyor bilinmeyene
’’O’’ akýl ermez dedikçe;
Çaðlýyor delicesine..

Hep bilinmez, hep bilinmez
Bir sonu var mýdýr, bilinmez
Bir deniz ki; geçilmez.
Bu da bilinmez, bu da bilinmez..

Diyor, bel baðlama imkansýza
Yaþayacaksan, insan gibi yaþa!

Yazýk, hapis etmiþsin kendini;
Bense aþacaðým ’’insan’’ engelini..

Hep bilinmez, hep bilinmez
Bir sonu var mýdýr, bilinmez
Bir deniz ki; geçilmez.
Bu da bilinmez, bu da bilinmez..

TurhanKoç
Sosyal Medyada Paylaşın: