Git Dedin, Gittim...

Kirli bir kent suskunluðu iken dudaklarýmdan sarkan,
Senden birkaç kent uzaðýna taþýndým…
Yabancýsý olduðum bu kentte bir sen yoktun…
Ve sadece seni aradý gözlerim…
Yalýn ayak kaldýrýmlarda yürümek gibi deðildi,
Senden ayrý bir kent havasýný soluklamak…
Evet, sevdiðim ayrýlýklar bizim için vardý,
Ve her durakta bizi beklemiþti
Herkesin gözünde yabancý bir kimlikte adým,
Þairliðin adý yoktu bu sokakta,
Her þiirim sessiz kaldý…


Cevabýný hiç kimsenin bilmediði sorularda saklýydý seni sevmek…
Söylesene sen bunu hiç bildin mi?


Sana gelmiþtim,
Son baharýn bittiði ve karlarýn avuçlarýma düþtüðü,
Bir aralýk sabahý…
Günlerden neydi, hiç hatýrlamýyorum…
Tarih bile anlamsýz bir belirginlikteydi…
Susturulmuþ bir þairin sözleriyle,
Sana aþk demiþtim,
Nice’dir içimin bilinmeyenleriyle sana kaybolmuþtum,
Ve buldum sonunda…


Gözlerinde bana bir yer var mý?
Üþüyorum ellerimden ýsýt beni…


Göçebe gençliðimin çalýndýðýný sana hiç söyledim,
Mahzun bir adam seni düþünüyordu hep,
Yýldýzlar hep bir bir sönüyordu uykularýmýn sana bölündüðü vakit…
Alfabende yirmi yedi harf yoktu aslýnda,
Ben kimsenin bilmediði bir sessizlikte konuþuyordum…
Duydun mu yine seni sevdiðimi söyledim…
Zamansýz vakte sýðdýrýlmýþ bir aþk ellerimde ki,
Önce ellerimi tut,
Sonra yüreðine yasla…


Gözlerime hiç yakýþmayan hüzünler sürüp,
Git dedin…
Kaç adým gidebilirdim senden,
Kaç kent uzaðýna…
Ey sevdiðim,
Bu ayrýlýk bizim için miydi?
Çocukluðumun saklý cennetine mi gittin…



Þair Ceketli Çocuk/Ocak 2o1o Üsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın: