ZAMAN BİR GÜN ÖLECEK

Hani karanlýklar bitecekti,
Kýr çiçeklerinin arasýnda gelincikler açarken,
Hani yaðmurlar yaðarken üþümeyecektim,
Sýmsýký sarýlýrken titremeyecekti bedenim,
Hani sen hep benim olacaktýn bu yaban ellerde.
Yalancý;
Þimdi ne sen varsýn ne de nefesin,
Bir yazabilsem yazamadýklarýmý,
Ýçimdeki fýrtýna bir kopabilse,
Bir kasýp kavursa,
Seni yok etse bedenimin her zerresinden
Bir unuttursa seni bana
Lanetler okuyorum þu yüreðime,
Dudaklarýmdan nefret ediyorum ismini anýyor diye.
Düþlerimden davacýyým,
Her gece seninle,
Seni yaþatýyor diye.
Oysa ben çok yorgunum,
Seni sevmenin yorgunluðu bu,
Yýllarca sevdanýn hamallýðýný yaptým.
Karþýlýksýz,
Sevilmeden.
Ýçimde bir sýzý var.
Aðlamak istiyorum,
Yorumsuz,
Düþünmeksizin,
Her þey için.
Aðlamalýyým,
Geçen her saniye,
Boþluða düþen acýlarým,
Sensizliðim için.
Ve kendim için aðlamalýyým,
Terkedilmiþliðime,
Yalnýzlýðýma,
Tükenmiþliðime.
Oysa,
Gündüzler bana inat bin defa geliyor,
Güneþler bana inat bin defa doðuyor.
Evler var uzaklarda,
Ýnsanlar derin uykuda,
Oysa ben uykusuzum,
Korkuyorum düþümde seni görürüm,
Yine beni aldatýr gidersin diye.
Zaten her dakika hayalinle mücadele ediyorum,
Gitsin diye.
Ama öyle inatçý ki,
Geliyor sýmsýký sarýlýyor.
Delice öpüyor kanayan dudaklarýmdan,
Sonra da çekip gidiyor.
Nefret ediyorum bu andan.
Kendimi çýplak dallara konmuþ bir kuþ gibi hissediyorum,
Çaresiz kalýyorum.
Sensizlik bileklerimde kelepçe.
Yalnýzlýðýn kemendiyle sýmsýký baðlandým.
Bir gün,
Beni alýp gideceðim buralardan,
Seni takmadan,
Ve bensiz kalacaksýn.
Ne hayalin,
Ne rüyan,
Alay edemeyecek benimle.
Ýþte o zaman
Bir kibritte yakacaðým sevdamý.
Ve ateþiyle ýsýnýrken
Bir baþka düþ göreceðim...

onur sancak





Sosyal Medyada Paylaşın: