YOKSUN

Zaman ayný zaman,
Gün ayný gün,
Tarih ayný tarih,
Saat ayný saat,
Yine,
Dýþarýda kar yaðýyor lapa lapa,
Yine pencerenin saçaðýna koyduðum yeme,
Bir kaç kuþ konup havalanýyor.
Yine bana uðramadan geçip gidiyor postacý,
Yine odamda,
Tek baþýma oturuyorum,
Ama sen yoksun bu defa.
Yapayalnýzým dört duvar arasýnda,
Tek baþýma türküler söylüyor,
Þiirler yazýyorum,
Sevgi üstüne,
Gece alabildiðince kasvetli,
Karanlýk.
Buram buram sevgi kokuyor,
Kokluyorum.
Ýçime çekiyorum sevginin kokusunu,
Suskunlaþýyorum,
Ölüm sessizliði çöküyor,
Geceye.
Büzülüyorum köþeye.
Ve birkaç umudu çerçeveleyip,
Sývasý dökülmüþ kerpiç duvara,
Asýyorum.
Ve perdede sigaramdan açýlmýþ birkaç delik,
Albümlerde sen gideli sararmýþ fotoðraflar,
Pencerelerde boynu bükük sardunyalar,
Ve koca bir yalnýzlýk var,
Terkedilmiþ bu sokakta.
Gerisi býraktýðýn gibi duruyor,
Deðiþmedi,
Ayný ...
onur sancak
Sosyal Medyada Paylaşın: