yamalý hýrkasýný giyindi devri alem
taþ’tý, tunç’tu…derken deforme oldu
sýrtýnda par(ç)alandý puþt devrinin!
kuþlarýn gözyaþlarýna aldýrýþ etmeyen
güneþe tüküren adam(!)lar icat oldu
karanlýðýn ötesinden…
rahminde zulüm döllenirdi
öncesi ve sonrasý miladýn
her uygarlýk
kendi sözünü geçirme telaþýndaydý
adaleti diþlerinin arasýnda çiðneyerek
amansýz bir kavganýn dumanýydý daðlarý saran
kendi özüyle hasým oluyordu cihan
kýlýçtan geçirilirdi çoluk-çocuk
hükmünü sürmek için saltanatlýðýn
adý kahramanlýktý topraðý sulayan kanýn
katli vacip sayýldý her canlýnýn yok ediliþi
kýyamete kalmasýn diyeydi gösterilen hüner
vicdansýzlýk doldurdu içi boþaltýlmýþ kalpleri
kin, nefret ve öfke dolu gözlerde esaretti barýþ
bir kurþuna, bin can pazarladý silah’ýn tüccarlarý
çivisini söktüler
akýl-sýr erdirilemeyen ana-karanýn
zehir damýtýldý soluduklarý havaya
ders alýnmadý afetlerinden devranýn
yürüyüp gittiler, suyunu çýkarmak için ay’ýn
Cömert Yýlmaz