Gece bizden sorulur,
Gökyüzü bizden.
Þafak söktüðünde geceye dair,
Gökyüzüne dair bütün sorularý cevap itmiþ oluruz çoktan klozete;
Aðzýmýzýn kenarýnda kalan son cevap artýðýný sileriz kolumuzla;
Doðrulup kalkarýz ayaða.
Evlerin üzerlerinden atlarýz,
Geceyarýlarýnýn üzerinden...
Avuçlarýmýzý kanatýr yýldýzlar
Kaçmasýnlar diye elimizi sýkmaktan;
Sileriz bir tutam çimen koparýp.
Sararýz tütün tarlalarýnda.
Biz aktif içiciler ordusu...
Uyuþuk beyinlerle, bulanýk edilgenlikler savururuz gökyüzüne
kanayan avuçlarýmýzdan,
Kanla birlikte.
Gece bizden sorulur,
Gökyüzü bizden.
Unutmuþ, uyuþuk, ayýk...
Ve aðzýmýzdaki ekþi,
Keskin cevap artýðýyla selam çakarýz günün ilk saatlerine,
Doðurduðu kýzýl güneþe.
Ve þafak ayýltýr ayyaþý acý kahveyle...
Temmuz 2009.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.