Ya kal, Ya da git...

Hangi cümlemin noktasý olmak istiyorsun,
Ya kal, ya da git…


Misafir duruþlarýn var ellerinde
Dökülmüyor dudaklarýndan tek bir kelime
Baþýna bir silah dayayýp
“Konuþ ulan”
Diyemem ki
Masumluk gizli benim ruhumda
Hancýsýyým ben bu gönül köþkünün
Çekinmeden söyle
Nedir isteðin ?
Biraz mutluluk mu
Ya da
Sevilmek mi,
Aþk mý…?
Yok öyle susmak,
Derdi olmayan uðramaz buraya
Derdini býrakmadan gitmez…
Ve bitmez acýlar…
Her gelende ayný hikâye,
Ayný umut…
Bak saçlarým siyaha hasret,
Aynaya bakmayalý kaç yýl oldu kim bilir,
Kim bilir yüzümde ki çizgiler daha da derinleþti..
Talan oldum,
Yalan oldum da
Hiçbir yârin gönlünde kalan olmadým,
Olamadým…
Ne geceler geçirdim,
Ne aðýr kýþlar,
Deðil misafirce kalmak,
Kapýmý çalan olmadý…
Bakma öyle misafir deyiþime,
Her gelen misafirdi ya bende,
Dilim tutukluk yaptý sadece…
Kusura bakma,
Sevgiye karþý tüm bilinenleri unuttum,
Sana hoþ geldin diyebilirim sadece,
Ardý sýra takýlmýþ aþk kelimelerim kalmadý,
Hepsi tükendi yýllar önce…
Bilirim çok þey bekliyorsun,
Ne kadar,
Nereye kadar,
Sende gidersin günün birinde,
Çünkü ben çok giden gördüm ama kalaný hiç görmedim..
Sende yak git tüm sevmeleri,
Ben yanmaya alýþtým zaten….
Ya kal,
Ya da git sessizce…

Þair Ceketli Çocuk



Sosyal Medyada Paylaşın: