Zaman þimdi, bildik, gece yarýsý,
Gövdemi sarýyor ansýz bir ýsý,
Yüreðim de dalgalanýr yankýsý !
Döner her þey sanki bir bilmeceye,
Düþman olsam, ne çýkacak geceye ?
Anlamam içime salýnan eli,
Siyah ve uzundur, gecenin dili,
Bütün sebep sensin, sen ey sevgili !
Gece gibi kararmakta bahtýmýz,
Ne büyük yalanmýþ sen’le ahtýmýz.
Gece döner, sen dönmezsin sözünden,
Uyku haram oldu senin yüzünden,
Bir nebze alsaydýn gönül közümden;
Býrakýrdýn nasýr tutmuþ inadý,
Elim, yüzüm, ta yüreðim kanadý...
Bilirdim, çýkýlmaz herkesle yola,
Uçurum aðzýnda verirken mola,
Neden giremedin ben’le kol kola?
Yar dediðin, yar aðzýnda tutmalý,
Seviyorum diyen, çok unutmalý...
Asla saflýk deðil, bu bir erdemdir,
Güzel anýlarýn, hoþ meltemidir,
Hangi el sallansa, onun elidir;
Ele gelmez, el ettiðim sevdiðim,
Siyah gecelerde, gönül verdiðim...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.