Her yolun sonunda bir hüzün bekledi beni, Her mevsimin sonunda bir gözyaþý…
Kimsesizliðime sýðýndým yine bu gece, Dýþarýda yine hüzünlü bir rüzgar, Yüzümde eskiden kalma bir gülüþ…. Son yolcusuyum gidecek olan bu trenin, Elimde bir bavul, içerisinde gözyaþlarýmýn karýþtýðý yarým kalmýþ þiirler… Hüzün yine omuzlarýmda misafir, Yine sonlara gidiyorum… Þehirlerarasý yolculuða karýþýyorum, Kimi zaman martýlar eþlik ediyor yalnýzlýðýma bir vapur güvertesinde, Ya da dalgalara eþ tutuyorum yüreðimi… Bir Ýstanbul kadar büyüyemedim, Atamadým çocuksu gülüþlerimi dudaklarýmdan, Ya hep bir tebessüm kaldý yüreðimde ya da gözyaþlarýyla sulandý…. 01:01 01 Haziran 2009 Pazartesi
Þair Ceketli Çocuk Sosyal Medyada Paylaşın:
Özgür Havuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.