Sen benim ruhumda ve beynimde
Öyle ulaþýlmaz yücelerdesin ki,bir sýr gibi…
Kuþlara bile söyleyemem,
Sýnýrýný koyamam,
Tarifini edemem…
Seni “yok”ken ,”var” edip
Nefesin nefesimin yanýnda olduðunda bile,
Yokluðunu hissederken…
Gözlerim gözlerinin içinde,
Gideceksin diye seni özlerken…
Þimdi içimde kýzýl bir hasretsin artýk…
Ben ,sen,olmadan
Ben ,aþk,olmadan
Ve,ben seni tanýmadan önce
Yaþadýðým tüm sensiz yýllarýmý
Tekrar geriye çevirebilsem
Seninle tekrar yaþayabilsem o zamanlarý…
En baþýndan, iki küçük çocuk olsak mesela,
Maviyle yeþilin birleþimini resmetsek.
Çýplak ayaklarla koþuþturduðumuz çayýrlarda,
Kelebeklerle yarýþýp,güneþe karþý dans etsek.
Rüzgarlarýn savurduðu saçlarýmýn dalgasýný seyretsek.
Böðürtlenlerin lezzetinde gülüþürken,
Boyanan ellerimiz için bir de üzerine azar iþitsek.
Bana süpürge çöpüne dizdiðimiz papatyalardan taç,
Sana mýsýr püsküllerinden býyýk yaparken,
Þimdi içimde kýzýl bir hasretsin artýk…
Ben ,sen,olmadan
Ben ,aþk,olmadan
Ve,ben seni tanýmadan önce
Yaþadýðým tüm sensiz yýllarýmý
Tekrar geriye çevirebilsem
Seninle tekrar yaþayabilsem o zamanlarý…
En baþýndan, mermer gözlerinin gizli bahçesinde,
Keskin kokusunun ciðerini yaktýðý,
mor bir fesleðen çiçeði olsam,mesela…
Sevginle sulanýp,
Aþk gibi,aþkýnla büyüdükçe yalnýz senin için açsam…
Solacaðým korkusunu yüreðimde taþýmadan,
Yalnýzca senin çiçeðin,
Yada fesleðen kokulu yarin olsam..
Þimdi içimde kýzýl bir hasretsin artýk…
Seni o kadar çok özlüyorum ki…
Seni o kadar çok arýyorum ki…
Yokluðunda acýyýp,kanarken,
Gözlerimin gördüðü aynalardaki ben dahil,
Her þey “sen” oluyorsun biranda…
Kulaðýmýn duyduðu tüm sesler,senin sesin oluyor…
Ve,bütün sesler kalbimle beynim arasýnda
Fesleðen kokan bir tek hece olup çýnlýyor “SEN” diye….
Canan KARATOÐMA