MEMURUM ABİ !

Hor görmeyin ne olur yüreðim yastadýr.
Evde haným, çoluk çocuk hepsi hastadýr.
Bir kuru ekmek ki; bize göre pastadýr,
Bulamadým bulamadým memurum abi.

Uymadý hiç çarþýya evdeki hesap,
Yolumu beklediler manav ve kasap,
Kýrk yaþýna geldim. Bir baltaya sap,
Olamadým olamadým, memurum abi.

Kalmadý huzur, sükun neþe bile,
Odun yok kömür nanay meþe bile,
Milyon alýyormuþ gibi bir düþe bile,
Dalamadým dalamadým memurum abi.

Çocuk öksürdükçe çare þurupta,
Bir nefes alamadým þöyle oturupta,
Kahretsin küme düþtüm bu senede gurupta,
Kalamadým kalamadým memurum abi.

Alýþtým yýllardýr hep olmaza hayýra,
Ne bileyim gardaþ beni Allah gayýra,
Þöyle eller gibi eþeðimi çayýra,
Salamadým salamadým memurum abi.

Cepler delik yürürüm salýný salýný,
Ýzlerim baðrým yanýk memleketin halýný,
Bir banka bulupta fukaranýn malýný,
Çalamadým çalamadým memurum abi.

Ama gururluyum bükmedim hiç belimi,
Elimle ters çevirdim þu feleðin yelini,
Bu güne kadar hiç kimsenin ayaðýný, elini
Yalamadým yalamadým memurum abi .



Sosyal Medyada Paylaşın: