SEN YOKSUN...

Gözlerin bir kuru resimden ýþýldýyor,
Hasretinle kan damlýyor yüreðime,
Yorgunsam…
Ve üzgünsem çocuklar gibi,
Bu; botlarýmýn ayaðýmý vurmasýndan deðil!
Ellerini arayýp da bulamayýþýmdandýr.

Ve bugün bulutlar çöktü gözlerime,
Palaskamla avundum, kollarýn diye.
Ýçtima alanýnda yürüyüþ kararý.
Seni Sevdiðimi haykýrdým içimden.
Hadi herkes uyusun diyen,
Çavuþ seslerine inat;
Ben seninle buluþmak için rüyalarýmda,
Olmayan saçlarýmý tararmýþ gibi yaptým.
Kir kokmaklýðýma, terlemiþliðime aldýrmadan,
Kokunu duymaya çalýþtým geceler boyu.


Türküler…
Sevda þarkýlarý mýrýldananlar vardý.
Tekmil vermekten kýsýlan sesimle,
Bende eþlik ettim onlara.
Ve her nakaratta,
Ýsmini sayýkladým.

Bugün hasretinin milyonuncu günü…

Sosyal Medyada Paylaşın: