ne mutlu olmanda g/özüm vardý
ne ana d/ilin(d)e sözüm…
kýrýk/dökük bir hayata çalým atýp
çaldým gönlünün kapýsýný
tam da bu eþikte
kurban verdim geçmiþimi
kutsal bellediðim sevdanýn hatýrýna
serdim davamý ayaklarýnýn altýna
sýyrýlýp yýldýzlarýn arasýndan
kalbine sýðýnmaktý yüreðimin derdi
ay’ýn gölgesinde seni sevmek/sana sevilmek içindi
çýrpýnýþlarýmdaki gayret…
tan yeri aðardýðýnda
mavilikler giyinip
güneþ ýsmarlayacaktým bir tutam
vurup umudumu sýrtýma…sana yol alacaktým
-kalbin vataným/aþkýn bayraðým olacaktý-
azýðýmda bir yýðýn huzurla sana koþacaktým
eðer ki;
pusuya düþ(ürül)meseydi adýmlarým
sonra kýrmýzýlar döküldü
düþlerimin þakaðýndan
özlemlerim kaldý kan revan içinde
sevmek için caným gider
alnýnýn ortasýndan vurulurken bahtým...
çocukluðumda dinlediðim kar masalýnýn yanýnda
zelzeleye meyilli çýðlýklarým
ve hýrçýn bakýþlarým
dolar yeniden avuçlarýma…
Cömert Yýlmaz