ellerinin titreyiþini özlüyorum
dudaklarýmýn kývrýmlarýna yerleþen kutsallýk
hissettirmiyor baþka tenlerin sýcaklýðýný
ýssýz bir hasret birikiyor yüreðimde
senden yana...
bir nefeslik hicrandýr aþk
bir tutamlýk mavidir hüzün...
akan bir nehirden avuçlarýmda toplayabildiklerimle
tren yolculuklarý arþýnlýyorum adým-adým
`içim sýra dizilen efkârlý geceler´
yüzüme buruk bir tebessüm perçinliyor acýyla
teninin sýcak tadý
boðaza dökülen bir meltem
kirpiklerinin omuzlarýma yaðýþý
bir ýrmak boyu dolu dizgin dizginsizliðim
yaðmur kokuyor
çýkmaz sokaklarýn kaldýrýmlarýnda
sevda yeþerirken
gece çýðlýk-çýðlýk
soluk soluða her nefes
adým-adým sona doðru
önümde sararmýþ engin bir deniz
ruhuma güzelliðini düþüren aþk
ki yalnýzlýk nikâhýnda
düðün hasretle
düþüp dizlerimi kanattýðýmda adam oldum
ve sen
suretinin güzelliðinden bihabersin
vuruyorum kendimi zincir maviye
olduðumca
olabildiðimce seviyorum
ki
sevemezsem ölemem....
Harun Sinan
þubat iki bin dokuz
"içim sýra dizilen efkarlý geceler..." Sümer Ýþbilen...can dostum