DAVET...
Nereye gitsem bir duvar; gölgeler.
Kapýlarda tokmak, camlarda buðu.
Vurup baþýmý yollara, kendimden azade
Varsam benle sana, senden azade.
Gecelerde gün, günlerde gece,
Çerçevede resim, aynadaki sýr,
Bir davet ötelerden, kolay ve en zor bilmece.
Kurtulsam beynimden; pörsümüþ hasýr.
Nakýþlarda bir düðüm, sonsuzluk.
Kubbede nida, ufuktaki gül.
Ey okyanus ortasýnda susuzluk,
Cebimde kayýp pusula!
Kaybolsam da bulsam ateþi,
Ve ateþler yaksam, kavrula kavrula.
Döner baþýmda dünya, pervane.
Tersinden baþlar, sonlar ilk hane.
Yýkýlsa, tüm yýkýk kentiyle beraber
Enkazý saray, sarayý enkaz zamane…
M.Abdýrgan
17.01.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet abdırgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.