Masum Avı

(Hala akýyor gözyaþý...)

Siyah perdeler iniyor,
Gün görmemiþ veledlerin gözüne.
Hiç Güneþ’in doðmadýðý bu yerde;
Kýrmýzý,kýpkýrmýzý,iðrenç;
Kan akýyor,kan doluyor kadehlere.

Ve peþi sýra bu gezegenin vaðrolanlarý,
Bir karýnca sürüsü kadarýncasý,
Diðer,Yuvasý bataklýk olmuþ kardeþlerine,
Ekmek uzatýyor,yaprak uzatýyor,baðýrýyor...
Elinden geldiði kadarýnca,gücü yettiðince.

Ve diðer ipleri elinde tutan,
Kukla üstadlarý sessiz,sakin.
Ýpin ucunda elleri-kollarý baðlý,
Zýrýl zýrýl aðlayan kuklalarý.
Kimin umrunda acý çeken soydaþlarý.

Ve iþte o acýmasýz,korkunç;
Ýðrenç insancýk parçalarý.
Yýkýn,dökün oyuncaklarýnýzý.
Siz ki mahallelerin,sokaklarýn,
Gün görmüþ þýmarýk çocuklarý...

TurhanKoç
Sosyal Medyada Paylaşın: