Düþüncemin en karanlýðýnda, Yalnýz gecelerimin en ýssýzýnda, Aþamadýðým tepenin en ucunda, Biryerlerde sen varsýn. Biliyorum...
Ben ne kadar haykýrsam da, Duyamayan tek varlýðýmsýn. Seni ne kadar arasamda, Bulamadýðým tek saklýmsýn. En basit tümcelerin sonuna, Hiç koyamadýðým noktamsýn. Hep soru iþareti ile biten, Kýrgýn cümlelerimin baþýsýn. Ömrümce hayalini anlattýðým; Bu berrak denizlere, Birkere bile yaðmur olup Düþmemiþ tek damlamsýn...
Geceyi aydýnlatan yýldýzlarda, En koyu bulutlarýn arkasýnda, Güneþ gibi parlak bakýþýnla, Biryerlerde sen varsýn. Biliyorum. Biliyorum. Biliyorum...
TurhanKoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
NieL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.