D Ü Þ (tü) bahçenin derin kuyusu inerken beline baðlanmýþ iple ürkütür ýslak toprak kokusu ipi tutan çýkrýðýn her inlemesiyle düþerken karanlýða mesafe belki bin metre suda belirince gölgesi tanýmazdý yüzünü yüreði aðzýnda koparsa ip en çok da leylaklara üzülürdü duyamazsa kokusunu göremezse bir daha… þimdi leylaklar öldü kuyu doldu korku bitti düþ(e)yazdý
aylin-K Sosyal Medyada Paylaşın:
aylin-K Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.