gün boyu kovalarken rüzgarý geceler boyu tükeniþler var elimde kalan ve sokak aralarýnda yiten umutlarým kaldýrýmlara düþmüþ birer dondurma misali
ah Ýstanbul! gözlerime sonsuz bir açlýk sürdün alabildiðine sözsüz þimdi yakýnmalarým ve isyan bir hayat kadýný artýk yataðýmda
gecede matem havasýnda bir hüzün çalarken dilsiz bir kadýn hayallerimi çalar ki söylediði her söz daha da acý, daha da kördür dudaklarýnýn arasýnda sýzlayan bir kalpte bir umut daha ölür
içime dert olan saramamak parmaklarýný kollarýma alamamak seni ve öpememek ellerini...
kalbimi ellerine býrakmak deðil avuçlarýný kalbime katmak istediðim bir ömür var düþlerimde bir ihtimal daha var dedirten...
Harun Sinan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Harun Pehlivanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.