martýlarýn dalgalara inat ettiði gibi gömemiyorum o tek fotoðrafýný karanlýða inkâr edemem ki senin neþeni umut veren sohbetlerini
þimdi zihnimde hep gülüþlerin hep dostluðun hep, hep sen varsýn þu anda ki bir ömür boyu da unutamam seni asla
seni benden kopartýp alan hastalýða ve gözümden bir kez daha düþen dünya’ya hafýzamýn kahpece unutmak istediði anýlarla isyan bayraklarý çektim sonsuza dek ...yanýna varýncaya dek
arkanda, kardeþini yitirmenin isyanlarýnda bir abi yüreði alev alev korlarda bir baba ve gözyaþlarý hiç dinemeyecek bir ana býraktýn býraktýn da ben seni nasýl býrakabilirim nasýl unutur yüreðim dost sohbetlerin/i kendine has kahkahalarýný ve ustalýðýný
için için yanan þu kalbim hangi merhemde deva bulur, söyle! gözyaþlarýmý kim silebilir, kim! ki ben sana ömrüm boyunca yas tutacakken hangi dostluk seni bana unutturabilir ?
hiç mi acýmadý o engin yüreðin ? kendini býrakýp giderken... ’bizi’ düþünmeden o hain hastalýk nasýl aldý seni bizden benden hayallerinden umutlarýndan
bu kadar mý satýlýksýn dünya söyle Allah aþkýna nasýl, nasýl kýydýn masum bir cana!...
þimdi aklýmdan ve kalbimden geçen tek cümle göçtüðü yer, cennet olsun kardeþime...
Harun Sinan Sosyal Medyada Paylaşın:
Harun Pehlivanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.