Hüzün Pınarım

Hüzün pýnarým, seni böyle yazýyorum
Kar taneleri, kelebek düþlerinde
Ayrýlýðýn olmasaydý bu deniz ülkesinde
Ellerin yanmazdý böylesine, ellerimde
Kaldýrým taþlarý biliyor sabrýmý
Yaðmur taneleri tenimi deliyor
Vakitlerden akþamdýr biliyorum
Elime bir gül tutuþturan gece
Saçlarýn daðýlýp zihnimin köþesinde
Tan yeri aðarmýþ farkýna varmadan
Solgun ve titrek dudaklarýnda



Kudüs’ten selam getiriyor güvercinler
Ben hecin bir devenin üstünde
Sen o mavi deniz ülkesinde
Bir derin hengâmenin içinde
Kaybolurum bu þehir tanýmaz beni
Kasvetli tablolar, ten rengi ikonlar
Beynimde bir canavar sireni
Yat borusu, hasret dolu uykular
Damarlarým týkanýyor sinsice
El ayak çekilmiþ bir kýþ gecesinde


Kar yaðar, yaðmur yýkar kaldýrýmlarý
Kuþatýlmýþým Doðu Türkistan’da
Çin iþkencesi kollarýmda
Bedenimde bir Budist ateþ
Yetiþen yok çýðlýðýma
Gömülmüþüm sessiz sakin
Gazze gibi kendi ýssýzlýðýma


Geceler bu sahil kasabasýnda
Bir ýstýrap trenidir gelir geçer üstümden
Gitarýn tellerinde bir Firavun müziði
Baskýndýr ezan sesinden
Bir heykelin elleri uzanýr denize
Teslim olmuþ gibi çaresizliðine


Seni böyle yazýyorum hüzün pýnarým
Unutulmuþ aþklarýn hazin hikâyesinde
Çarmýha gerilen çaðýn acýlarýyla
Bilmiyorum hangi kirli savaþýn
Kaçýncý boyutunda
Siz söyleyin günahýný saklayan
Bir tövbekâr misali
Hey taþlarý gül konarcasýna üstümüze yaðdýran
Taif ’de, Bedir’de, Uhud’da
Kimdi sanýyorsunuz masumlarý koruyan
Demek ki aþkýn ve nefretin arasýnda
Hem yýldýrým hem yaðmur aslýnda
Ve köpekler uluyor…
Kar yaðarken sokak lambalarýnýn üstüne
Karanlýkta bir perde titriyor
Bir çýðlýk bir evin içinde
Kediler, köpekler, kurtlar, böcekler
Hepsinde ani bir titreme


Seni böyle yazýyorum hüzün pýnarým
Iþýksýz sabahlara uyanýyorum yorgun
Laf anlatamýyorum þu þair gönlüme
Uðultulu bir kalabalýk geçiyor gözlerimden
Alevli bir düþünce…
Katlime fermandýr bakýþlarýn
Bir çýð düþmüþ gibi üstüme.


Mehmet Nurettin Üstün




Sosyal Medyada Paylaşın: