ay saklanýrken bir bulut tümseðinde cüceler doðarken çýnlayan tepelerde dizleri bükük havanýn aklýðý yeni ýslanmýþtý gün silkinip henüz kurtulmuþken akþam ýþýðýndan
o doðduðu günün öncesi þafakta gitti sindi anadan doðma karanlýklara harcayan ömürden alýp bir çukura sürdüler pekleþti toprakla kayan yýldýzlar gibi sessiz
aþýnmýþ karanlýkta baþka bir kalabalýða doðru yürüdü yabancý dilde bir makam oldu sûr borusunda çaresiz ve üzgün son bakýþlar ýþýksýz kar havasýyla titreþen yýldýzlar gibi buðulu bir hüzünle
durduk yerde neredeydin diye sordu zaman nereden bileyim sadece yitirdiklerimi bilirim yalnýzlýðýmdan ve unutulmuþluðun ýssýzlýðýný yanký yamaçlarýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
enverlevent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.