Bugünlerde bir þey yapasým gelmiyor. Öyle iþte. Öyle gidiyorum sonunu bilmediðim mahur besteye. Bugünlerde aþký da kirlettik zaten. Bugünlerde kirlenmeyen ruh mu kaldý? Tanýyamýyorum artýk aynadakini. Bu eller, yüz, gözler bana mý ait? Ben kimim ve þu an burada ne yapýyorum? Bir sabah öylece çekip gidesim var. Tomurcuklanan çiçeklerin kederi bende kaldý. Uzak hayaller kurdum birbirine. Herkesle ve her þeyle savaþtým ama asýl derdim kendimle. Kendimden korktum, kendime kýrýldým. Ben þimdi ne diyeyim ki?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zanedus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.