KASTEN ÖLDÜRÜLEN TÜM RUHLARA

Kýrýlan her bir kalbin sessizliðinde yaþayan hatýralar,
Bilinen hislerin duraðýnda,
Bilinmeyen duygularýn derinliðinde sararýyorlar,
Kuþlarýn süzülüþünde, yapraklarýn dökülüþünde,
Sonlanan binlerce hayat,
Daðýlýyor zamanýn gök hüznüne,
Sürgünden kalma binbir çeþit ademden çýðlýklar!

Solarken bedenler topraðýn koynunda,
Anmayacaktý kimse adýný,
Ölümden yükselen rayihanýn keskinliði,
Doldursun bulunduðun tüm odalarý!
Dualar sanrýlar ve sanýlanlar…
Sonrasý,
Ýptidai bir sessizlik!
Ve terkediliþ kaplasýn tüm duvarlarýný….

Hani dönmeyecektin kýzýl vadilerden?
Derin sularýn hükümdar olduðu ülkelerden,
Kaçmak lügatlara sýðmayan bir aðýrlýktý hani!
Esrarengiz adýmlarýn ezip geçerdi ya sokaklarý,
Sözlerin bir büyü olup sükuta kavuþurken ruhu revan,
Yakýþmadý tenine bu karanlýk zindan ve kalpler yerle yeksan...

Bekleyenlerin nefesi tutuldu sanki,
Çöle batýp çýkan bedevilerden sanacaktý herkes seni.
Kayýplara yazýldý sandýlar adýný, simsiyah renklerle...
Bilmediler ki yalnýzca gök mavisiydi ürkek gözlerin
Duyulmadý ardýndan seni çaðýranlarýn feryadý
Ve bilmedin sen de dönüp ardýna bakmayý...

Kavuþmak bir çýðlýk savurdu geceye!
Vuslatýn zehirli kadehine uzanan kaçak bedenlerin ellerine...
Bir yaný aydýnlýk bir yaný karanlýktý ya sevmek,
Sonrasýný bilmeden tutunmaktý yaralý bir kuþa,
Uçar mýyým, düþer miyim demeden,
Bilinmezliðin koynuna savrulan bir nefes,
Derinlerin çaðýrdýðý sýð kýyýlarda can bulmayan bir ses!

Sevmeyecektin kuþlarýn kanatlarýný,
Korku ile bir midir yaþamak?
Baharý temaþa ederken bülbüller, dönüp bakmayacaktýn hani!
Gönlünde deðil gözlerinde senin hüzün...
Aðlamak yüreðinde saklý bir emanet sanki,
Gözlerin gülmeye muktedir,
Susmak ise diline yakýþmýþ bir lezzet,baki!

Güneþ batarken perdelerin ardýndan.
Kem gözlerin baktýðý kuyulardan,
Sahtesi kabarýk dar yuvalardan,
Seni arayýnca seneler,
Ölüm doðdu geceye,
Ve doðum öldü sessizce…

ZEYNEP SENA DOÐANTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: