VEFA

Vefa’yý, haliç’in yamaçlarýnda
Bir mahalle zanneden,
Hayýrsýz sevgilim,
Biliyorum merak etmiyorsun, Aramýyor sormuyorsun beni,
Belki aklýna dâhi gelmiyorumdur,
Ama yine’de söyleyeyim,
Akrep ile yelkovan’ýn arasýnda bir yerlerdeyim,
Ne kovalýyor, ne’de kaçýyorum birþeylerden.

Unuttum vaktin ne olduðunu, öyle bir kavram yok bende artýk,
Üstelik, zaman sadece takvimlerde geçiyor,
Ne geç kalýyorum birþeylere, Ne’de erkenciyim,
Çocukluðumu’da bilmem
Gençliðimi’de,
Doðduðumdan beri
Elli yaþýndayým sanki,
Yarým asýrlýk bir yorgunluða Evsahipliði yapýyor,
Usul usul tekleyen kalbim,

Eskiden, yüzüme bakanlar anlar’dý halimden,
Ýçim dýþýma sirâyet eder’di çünkü,
Þimdi, yarým yanlýþ çözülüp atýlmýþ bir bulmaca gibiyim,
Algýlarýmýn hiçbir göstergesi yok,
Ne sevinçli, ne’de elemliyim,
Þuan, oturduðum balkon’dan daha yaþlýyým belki,
Soluduðum havamý eski, benmi eskiyim çok þüpheliyim,


Yaþadýðým ev otobana çok yakýn,
Yolun uðultusu mahalleyi inletirken, gel gör’ki,
Baþýmýn içindeki uðultuyu bastýramýyor bile,
Beþ duyu organým týkýr týkýr çalýþsa’da,
Hiç birþeyi kayda geçemiyorum artýk,
Rüzgarýn esmediði sýcak bir havada,
Sýkýlmadan asýlmýþ çamaþýrlar gibiyim, damla damla
Hüzün döküyorum tersi dönmüþ yüreðimden.


Her nekadar aklýmla kavgalý olsa’da’
Tökezlese’de ara sýra,
Yok denmeyecek kadar bir kalbim var çok þükür,
Yeni alýnmýþ, daha bir iki kez kullanýlmýþ,
Ve diðer teki kaybolmuþ bir ayakkabý yalnýzlýðýnda olsa’da
Atýyor sonuçta,
Mehter davulu gibi, iki ileri bir geri.

Þimdi bütün bunlarý sana
Neden ve ne için anlattýðýmý inan hiç bilmiyorum,
Bildiðim bir tek þey var,
Bileti kesilmiþ garip bir yolcuyum,
Hangi vasýta ile, saat kaç’ta giderim
Onu’da bilmiyorum.

FEVZÝ EMÝR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: