YIKANAN DÜÞÜNCELERÝM Islatýrken yaðan yaðmur bedenimi Gözyaþlarým karýþýyor yaðmura Günün yorgunluðu mudur bedenimi saran Bilmem ki yaþlanmanýn verdiði güçsüzlük mü? Bu yaþta titreten aþkýn ateþimi bedenimi? Yoksa ilerleyen yaþýmýn yarattýðý dermansýzlýk mý? Tükenen bir ömrün hikâyesi mi yazdýklarým Bilmiyorum rüyalarýmýn gerçekliði mi? Islanýrken yaðan yaðmurda Düþüncelerim yýkanýp siliniyor zihnimden Ne varsa alýp götürüyor anýlarýmý sel sularý Derelere taþýnýyor yaþadýðým hayatýn güzellikleri Hatýrlayamadýðým tortularýný býrakýyor bana. Ne söylemiþ birileri bir zaman Herkes gelip geçerken bu dünyadan Sen kazýk çakýp bakimi kalacaksýn Ha bu gün bilemedin belki de yarýn. Durmuþ Karabaðlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
karabgli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.