3
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
161
Okunma
Çölde bir kavim vardı, güçlü, heybetli,
Dağları oyar, kurardı evleri ihtişamlı, heykel gibi gösterişli.
Hz. Hûd (a.s.) geldi uyardı: “Ey kavmim, yol yakın, dönün!”
Dediler: “Bizden güçlü kim var? Bize mi sözün ?”
Gururla büyüdüler, azdılar iyice,
Dönmediler haktan, inatla gittiler hep eğri yola iyice.
"Bir Allah var" dedi Hûd, "O’dur tek kuvvet."
Onlarsa döndü putlara, kararttılar her niyet.
Saraylar içinde unuttular hakikati,
Zannettikleri güç, sürdü bir kibirle hikmeti.
Fussilet’te söylendi: “Bizden güçlü kim?”
Oysa yaratan Rab, onların da Rabbi, hem gizli hem ilim.
Bir rüzgar esti sonra, uğultulu, derin,
Yedi gece sekiz gün, kavurdu her yerin.
Kasırga geçti, geriye kalmadı ses,
Âd kavmi helak oldu, ibret sana, ey nefes!
O gün saraylar çöktü, evler toz oldu,
Bedenleri, ağaç gibi devrilip toprağa doldu.
Bugün de derstir bu, hakikate susamışa,
Kula kulluk edenle, secde eden ayrılır başta.
Ona ve gönderilen bütün peygamberlere selam olsun
Şiir:Anonim
5.0
100% (5)