Aðzýmýn namusuyla
Topraða kaçmýþ kuþlarý topluyorum.
Yüreðimde t a þ l a r a t ý y o r.
Uçurumdayým boþlukta g i b i.
Namus çýkýp karþýma oturuyor.
Nanasýz çocuklarý emziriyor orada
Kör Þerife.
Saðýmda saðamadýðým
Süt diþlerimin göç yollarý u ç u y o r.
Sol yanýn
Darmadaðýn diyor bir serçe.
Kanatlarýnýn altýnda kalmýþ çocukluðun.
Duisburg’un köþe baþlarý diyor
Namert gececi ýþýklarý karanlýkta
Hiç açmayan çiçekleri satýyor gözlerine.
Ölmüþsün gibi bir þeyler ama.
Orada kirpiklerimi kapatýyor
Su çölündeki bir ç i ç e k.
Masalsýz bab
Beþiðinin içinde ninni söylüyor.
Susuyorum.
Sessizlik muhafýzý ile aklýma sýktýðým
Hiç olmayan bir fotoðrafý göðe düþürüp
Protez kalp kapaðýmla
Uçmayý unutmuþ b ü t ü n akortsuz duygularý
y a k ý y o r u m.
Kör Þerife
Atýþsýz yüreðime nâr bi dua fýrlattýðýnda
Yüzümden ç e k i y o r u m kendimi .
Çektiðimde
Ayakkabýlarýmý kör Þerife ç a l ý y o r.
Ayak bileklerim ö l ü düþüyor g ö ð e.
“Ölemedim ama,
Ýçimde de sað k i m s e kalmadý”
K a l b i n d e k i göðe bak Benjamin!
Ölü ananeler cehennem duasý okuyor.
El Mira Süresi oku!
Vel Asr’ d a r m a d a ð ý n.
Agust 08,
Sonranýnsonrasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.