Eleni
Tut beni!
Her gece cehenemin kenarýndayým, senin avuçlarýnda kül olmaya hazýrým.
Ben sensiz bilmeyeceðin kadar yarýmým.
Tut beni bir Yunan çalgýsý kadar hüzünlü ve efkarlýyým.
Bir ömür boyu karanlýk gözlerinin yolundayým, gözlerinden aþk ile akmayan bir damlayým.
Nefesine ömür verecek kadar baðlýyým, tut beni
yokluðunda kayýp olacaðým.
Aþkýmýn her hücresinde yapayalnýzým, tut beni hüngür hüngür aðlamaktayým.
Belki Rodos belkide sakýz adasýnýn kayalýklarýndan kendimi atacaðým, tut beni uzom bitince santorinide bir masada oturup kalacaðým, tut beni Egenin güzelliði Eleni...
Tut beni bu gece Atina’nýn kalbinde aðlarým.
Çok sevdiðim Olimpos’ta tanrýlara sataþýr, sensizliðin hesabýný sorarým.
Ah... yeþil gözlüm ben sana duymadýðýn kadar aþýðým.
Tut beni sensiz kör bir zindan kadar karanlýðým.
Bu gece sensizliðimin kaçýncý yýl dönümü?
yýldýzlara iþaretledim geçen gün ve yokluðunda saatlerce güneþ doðmadý odama.
Keþfetmeye deðecek bir güzellik kalmadý Eleni...
Yalnýzlýðýmdan ne göç edesim var ne’de göçten geri kalma isteðim.
Bir çocuðun hýrsý var yumruklarýmda zayýf ve ürkmüþ birde dönmeyecek olmanýn acýsý.
Yeni baþtan baþlayamayacaðýmýn verdiði ölüm kokusu evimde ve havalansýn diye açmýyorum pencereyi, oysa piþmanlýk taþýrdý saçýnýn her teli.
Yanýnda ölmeyi beceremedim, bu gidiþi içten içe devrim niteliðinde nasýl istedin?
Nasýl bir duâdýr Tanrým!
Ýnsaný her gece duvarlara yaslandýrýp umutla aðlatýr.
Sen en sevdiðim o þarkýnýn oysa hiç bitmeyecek nakaratýydýn.
Sigaramýn son yudumu’da yarým kalýrmýþ.
Ýnsan yardan ayrý düþünce, anlamsýzlaþýrmýþ.
Yunus Yaþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.