KU
DARGINIM
Kaldýrýmlar acýtýyor içimi.
Yâr’sýz bütün sokaklara dargýným.
Yokluðun üþütür ýssýz þehrimi,
Ben sana deðil kendime dargýným.
Çareler çaresiz kaldý yarama.
Bir hançer gibi saplandýn baðrýma.
Her akþam düþer bakýþýn aklýma,
Sükutlar giyinmiþ dile dargýným.
Konuþsam da kimse laf anlamaz ki.
Derin bir kuyuda yanký oysaki.
Her söz bir bilmece çözülmez sanki,
Sevgiyi çalmayan saza dargýným.
Kalemin sessiz çýðlýðýna düþtüm,
Her köþe baþýnda seni düþündüm.
Senindir senin sol omzumla göðsüm,
Sensiz geçen her bir güne dargýným.
O eskimiþ takvim yapraklarýndan,
Hayatýn mazi tarafýnda kalan,
Tozlu raflardan gözlerime yaðan,
Yangýna deðil ateþe dargýným.
Gönlümde yankýlanan bir ezgi var,
Ýçten süzülen her damlada o var.
Her sabahla uyanan hasreti var,
Canýmý bezdiren ruha dargýným.
Dört bir yandan sardý meçhul yalanlar,
Yaralý kalbimde yanan bir köz var.
Ýhanet dinmez bir sýklýkla boðar,
Her harfi yük olan dile dargýným.
Bu bedenimin can suyu çekildi,
Taþa topraða kokunla ekildi.
Senelerce uðruna sürgün yedi,
Vefadan yoksun yýllara dargýným.
Rüzgârla savrulan yaprak misali,
Yaþla uyanan yasak düþ misali,
Notayla yazýlan bir aþk misali,
Her kelime hançer söze dargýným.
Kumcuoðlu, her bir tel kýrýk kesik.
Seni anlatamam, notalar eksik.
Aþkýn sen hâlinde dokurum mekik,
Melodisiz her týnýya dargýným.
Halil Kumcu
24 Temmuz 2024, Çarþamba, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.