KU
EYVAH
Demir attým yalnýzlýðýn çarkýna,
Yaþ aldýkça aðlayan aðlayana.
Kandým hayat-ý dünyeviye, eyvah!
Hiçlik diyarýnda bir gam hatrýna.
Ömür bir rüya gibi geçti gitti,
Gençlik bir rüzgâr gibi uçtu gitti.
Yüreðimden fýþkýran her bir eyvah!
Ýçte piþmanlýklar býraktý gitti.
Ciðerimden vurdu beni bu aþkýn,
Dar, yoz bir topraða mahkûm býraktýn.
Beni gözlerinden kopardýn eyvah!
Eyvah ki eyvah! Yaþý yaþla yaktýn.
Üstümde perde perde hicran ile,
Geceyi cebren taþýrým kor ile.
Bu kader alnýmda yazýlý eyvah!
Acýyla harmanlý her ah vah ile.
Kelepçe vurdular dilime öksüz,
Kelimem hece hece kaldý sözsüz.
Felek kopardý seni benden eyvah!
Sýrtýmdan vurdu sillesini yüzsüz.
Kanatlarým kýrýlmýþ bir köleyim,
Kalbin minesinde seni beklerim.
Artýk bu aþkýn sarhoþuyum eyvah!
Eksilme cezasý çeker yüreðim.
Alev saçaðý sarmýþ etrafýmý,
Kör kuyuya veririm hesabýmý.
Kýrýlmadýk bir þey kalmadý eyvah!
Azrail misin istersin canýmý?
Ýnsan su gibi kývrým kývrým akar,
Kaybolup giden aþkta yâri arar.
Yollarda bir umut hep kanar eyvah!
Her adým geçmiþten kalaný toplar.
Ebede uzanýp gider varlýðým,
Aynam kýrýldý bak, ýþýksýz kaldým.
Dönüþü olmayan düþlerde eyvah!
Her ayak sesinde yankýlanýrým.
Dizimde fer, dilimde özlem yolu,
Hasretinle yanar gönlümün solu.
Geçmiþin yükü tozda duman eyvah!
Sönmez gayri yüreðim ateþ dolu.
Halil Kumcu
5 Aðustos 2024, Pazartesi, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.