HÜZÜN ŞEHRİ
HÜZÜN ÞEHRÝ
Sabahlarken geç vakit hüzün þehrinde,
Yakýp, geçti ruhumu, düþte gördüðüm.
Ümitlerim beklerken Tuna nehrinde,
Gelgitlerim çoktandýr canda kördüðüm.
Neden artýk koþmuyor, Türk’ün atlarý?
Ok yayýmdan çýkarken, ýslýk çalmýyor.
Nerde Türkmen beyinin, dev kanatlarý?
O yürek ki, aðyara korku salmýyor.
Ordum hilâl gibiydi haçlýya karþý,
Tam ucunda olmamak, Türk’e kederdi.
Allah Allah sesleri, kaplardý arþý,
Türk’ün gölgesi bile, secde ederdi.
Savaþýrken saliple, Tuna suyuna,
Besmelenin sýrrýyla, düþerdi haçlar.
Demirlerdi donanmam “Arta Koyu”na,
Unutuldu o günler, alýnmaz baçlar.
Nerde asil kurt kaný, nerede ruhum?
Gönlümüzde çiçekti Erivan’ýmýz.
Neden yere diz çökmüþ, mecruh güruhum?
Atamýzýn yurduydu, Türkistan’ýmýz.
Hani benim Meis’im, hani Rodos’um?
Bîzâr oldu Caber’de, Süleyman’ýmýz.
Hýzýr olup çýkýp gel, ey Barbaros’um,
Boþuna mý döküldü kutsal kanýmýz?
Sayýklarýz daha da þanlý dünleri,
Akýp giderken zaman, ömür nehrinde,
Fatih’leri beklerken, fetih günleri,
Avunuruz mâziyle, hüzün þehrinde!
YAÞAR ÖZKAN
Salihli
29 Mayýs 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.