DİVANE GÖNLÜM

DÝVANE GÖNLÜM

Yalnýzlýk içinde ömür biterken,
Hüznüyle hislenir divane gönlüm.
Acýlar içinden geçip giderken,
Derdiyle beslenir divane gönlüm.

Mevsimlerden sanki hep kýþ istedim,
Sanki kar taneli nakýþ istedim,
Ben mi ayaz gibi bakýþ istedim?
Çektikçe uslanýr divane gönlüm.

Kalbime uðramaz sevdanýn yolu,
Her yaný can veren pervane dolu,
Keder ýrmaðýnýn geçiyor kolu,
Elemden ýslanýr divane gönlüm.

Karlý tepelerde güneþ batýnca,
Ayrýlýk zamaný gelip çatýnca,
Yelkovan akrebi öne katýnca,
Geceye yaslanýr divane gönlüm.

Beni benden alan iþte bu konu,
Kalbimde acýnýn en koyu tonu,
Nereye varacak bu iþin sonu?
Bahtýna seslenir divane gönlüm.

YAÞAR ÖZKAN
19 Eylül 2024
BODRUM

Sosyal Medyada Paylaşın:

Türk doğan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

BİR HİLAL UĞRUNA GURBETTE DİVANE GÖNLÜM HALİMİZ TÜRK'ÜN MALAZGİRT ZAFERİ BU KİMDİ DEME GÖNÜL EVİM ÇOCUKLUĞUM NUŞİREVAN ANNEMİN ARDINDAN