HALİMİZ

HALÝMÝZ

Harmanda bir saman öbeði gibi,
Etrafa saçýlýr ümidim benim.
Ruslarýn matruþka bebeði gibi,
Git gide küçülür ümidim benim.

Evimin günlerce ýþýðý olmaz,
Soframýn çatalý kaþýðý olmaz,
Minicik yavrumun beþiði olmaz,
Kadehte içilir ümidim benim.

Yýllardýr varýmý yoða eklerim,
Yarýya denk gelsin diye beklerim,
Peþ peþe solarken, kýr çiçeklerim,
Ot gibi biçilir ümidim benim.

Kul hakký yiyenler, azýma kýzar,
Okumuþ cahiller, yazýma kýzar,
Maskeli yüzsüzler, yüzüme kýzar,
Beynimden sökülür ümidim benim.

Þeftali isterim, erik verirler,
Tavuðun yerine ferik verirler,
Domates satanlar çürük verirler,
Topraða kakýlýr ümidim benim.

Bisiklet alýrým, sýrý dökülür,
Bismillah demeden farý sökülür,
Ýki kez dönünce teker bükülür,
Arsýza takýlýr, ümidim benim.

Temmuzda girdiðim sular buz olur,
Çayýma attýðým þeker tuz olur,
Bana yokuþ olan, ele düz olur,
Yerlere çakýlýr ümidim benim.

Camiye koyduðum terlik çalýnýr,
Hýrsýzý bulurum, bana alýnýr,
Böyle bir dünyada nasýl kalýnýr?
Ateþte yakýlýr ümidim benim.

Üstüme dertlerin rüzgârý eser,
Kasap kuzu diye at eti keser,
Geriye verince on sene küser,
Çýkmaza sokulur ümidim benim.

Marketin fiyatý, kasada artar,
Tezgahtar ikiyi, üç diye tartar,
Ey Rabbim bizleri, bu halden kurtar,
Tamamen yok olur, ümidim benim.

YAÞAR ÖZKAN
18 Eylül 2024
Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın: