HASTANE DÜŞÜNCELERİM
HASTANE DÜÞÜNCELERÝM
Yirmi altý Temmuz’du, sabah çok erken,
Hastaneye giderek, bir sýra aldým.
Bezgin duran yüzlerce hasta görünce,
Tahlilimi unutup, kantinde kaldým.
Hastanenin kantini, üç yaný camdan,
Saðýmda ve solumda, hasta insanlar.
Kimi candan þekvâcý, kimi cânandan,
Hastalarýn halinden, hastalar anlar.
Adý hastane fakat, sonbahar gibi,
Bir gün yüzü görmeden, kýþa eren var.
Kimi çýkmaz sokakta, bin dert sahibi,
Dýþarýyý görmeden, kabre giren var.
Bir hastayý doktorlar, býçaða almýþ,
Kalkamamýþ gariban ameliyattan.
Gerideki acýlar, eþine kalmýþ,
Gâmý mirâs býrakýp, kopmuþ hayattan.
Güçsüz, âciz bir kiþi, elinde asa,
Görsen ihtiyar gibi, gâmlý ahvâli.
Hanýmýnýn kolunda, yüzünde tasa,
Gözlerinin feri yok, pek düþkün hâli.
Ýþte þurda bir genç kýz, canýndan bezmiþ,
Hazân çökmüþ üstüne, her neyse derdi.
Sanki yýllar boyunca, burlarda gezmiþ,
Sýhhât bulmuþ olsaydý bayram ederdi.
Önümdeki hanýmýn, ruhu kýrýþmýþ,
Çay yerine bardaktan, keder içiyor.
Gönlü gamlý, el titrek, aklý karýþmýþ,
Kafasýndan kim bilir, neler geçiyor.
Sað elinde bastonu, yorgun bir dayý,
Yan tarafa sarkýyor, soldaki eli.
Kim düþürmüþ bu hale, kim kurmuþ yayý?
Ellisinde eðilmiþ, yerlere beli.
Rahatsýzsa bir beden, olur ruha yük,
Kaybettiðin sýhhatin, gizlenir ayda.
Gussa vu gam ehliysen, tehlike büyük,
Hastalanan vücûda, gayrý ne fayda?
YAÞAR ÖZKAN
Salihli
26 Temmuz 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.