DÜN AKŞAM
DÜN AKÞAM
Güneþ guruba doðru veda ederken,
Geçmiþ dünlere daldým baðda dün akþam.
Gafletin çemberinde zaman geçerken,
Nefsi sorguya aldým baðda dün akþam.
Karþýmýzda mezarlýk, anlamý derin,
Sýra sýra kabirler, kadýnýn erin,
Bebeðin, çocuðun ve annelerin,
Ruhuna dua saldým baðda dün akþam.
Büyük küçük hepsinin emeli vardý,
Güya saðlam zemini, temeli vardý,
Çoðunun güldürmeyen ameli vardý,
Hali mizana vurdum baðda dün akþam.
Her okunda vebal var eldeki yayýn,
Bazen önünü keser bir bulut ayýn,
Eski tadý kalýr mý soðuyan çayýn?
Gönle semaver kurdum baðda dün akþam.
Çaðýldayan su alýr kalbin pasýný,
Bülbülün sesi siler yürek yasýný,
Dostlara ikram için çayýn hasýný,
Demlemeye oturdum baðda dün akþam.
Gökte iki kýrlangýç tele kondular,
Hâl diliyle hâlimden sual sordular,
Merak ettim ahvâli neye yordular,
Rahmeti haktan umdum baðda dün akþam.
Yerde bir kaplumbaða derdi yok sandým,
Aðýr aðýr giderken karný tok sandým,
Sýrtýndaki eviyle, mülkü çok sandým,
Aklýma bunu yordum baðda dün akþam.
Kurdun, kuþun, insanýn rýzkýysa derdi,
Sabah uçan kuþ bile, rýzkýna erdi,
Þöyle dur da bir düþün! Mülkü kim verdi?
Kendime bunu sordum baðda dün akþam.
Kelebek ömrü gibi, hayat üç beþ gün,
Bir týrtýlýn kozasý sanki ördüðün,
Bir seraptan ibaret bakýp gördüðün,
Nefse ferman buyurdum baðda dün akþam.
YAÞAR ÖZKAN
22.03.2020
Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.