YOLUN SONU
YOLUN SONU
Dün gitti, bugün bitti, yarýn gelir mi bilmem,
Karlý daðlar ardýnda dolanýp durur yollar.
Mum misali eririm, bilen var mýdýr bilmem,
Acýmadan yorgunu yokuþa vurur yollar.
Kaderimin taþlarý mahþere dek döþenmiþ,
Her kývrýmý bahtýma birer birer iþlenmiþ,
Yýllar yýlý yürürüm, gönül bundan üþenmiþ,
Biçare bedenime iþkence olur yollar.
Dünyanýn gailesi üstüme çökmüþ gibi,
Dallarým yapraðýný baharda dökmüþ gibi,
Kem bahtým hicranýmý koluna takmýþ gibi,
Canýmý vücudumdan asýlýp alýr yollar.
Ölüm denen akýbet yüreðimi sarýnca,
Kafesten uçan ruhum son yurduna varýnca,
Gün görmemiþ bedenim musallada durunca,
Yolculuk biter gayrý, mazide kalýr yollar!
YAÞAR ÖZKAN
01.02.2024
Safranbolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.