TÜRK GÖNLÜMDEKİ DÜNYAM
TÜRK GÖNLÜMDEKÝ DÜNYAM
I
On beþ bin yýldan beri, sýrrýn sýrrýna erip,
Mâzinin derununda atiye ayan benim.
Ne istikbâl tasasý ne ölümün husasý,
Þehadete sevdalý sinede beyan benim.
Varlýðýný Türklüðe armaðan eyleyerek,
Bayrak için ölmeyi inþirah sayan benim.
Devlet yaþasýn diye, yýldýzlara uzanýp,
Sonra da ötelere sessizce kayan benim.
Cenk ettiðim meydanlar, ezbere bilir bizi,
Ecelin gölgesinde akýla ziyan benim.
Ýþte açýk emelim! Cihaný Türk yönetsin,
Bu isteði içinde sürekli duyan benim.
II
Gerek karlý daðlarda gerek kýzgýn çöllerde,
Gidip te gelinmeyen dönülmez Fizan benim.
Gönül dünyam bir yana, gayrýsý öte yana,
Bu sevdayý tartmaya kâmilce mizan benim.
Ta güneyden kuzeye, doðudan da batýya,
Minarelerden ruha ulaþan ezan benim.
Sadakati kalbime Pir Yesevi nakþetti,
Þekten, þüpheden ýrak, daim hüsnü zan benim.
Ýki yüz yýldan beri, Türk’ün kadim yurdunda,
Baharlarý bekleyen bitmeyen hazan benim.
Orta Asya demeyin, ora Uluð Türkistan,
Soykýrým dehlizinde kaybolan vatan benim.
Tanrý’m bana Türk demiþ, Kýrgýz, Kazak ne ola?
Bu yanlýþý ebedi, sorgulayan can benim.
Kardelenler yeter ki baþlarýný göstersin,
Ýsmail’ce sevdaya, bin defa kurban benim.
Milyonlarca soydaþým ata yurtta inlerken,
Kutlu bir intikamý, bekleyen zaman benim.
III
Pasinler’de, Çirmen’de, Varna’da, Kosova’da,
Aðyarý yerden yere savuran boran benim.
Varýn Çanakkale’ye, Dumlupýnar’a sorun,
Haçlý seli önünde, dað gibi duran benim.
Akdeniz’den Tuna’ya, Filibe’den Budin’e,
Geçmiþten geleceðe merdiven kuran benim.
Türkmeneli, Karabað, Tataristan, Kafkasya,
Çaðlarýn ötesinden atýlan uran benim.
Baþkurdistan, Ahýska, Özbekistan, Sibirya,
Yedi iklim üç kýta, Türkçe’ye hayran benim.
Yakutistan, Karaçay yüreðimin parçasý,
Telafer’e, Musul’a, Kerkük’e seyran benim.
Urumçi’ye Bakü’ye, Tebriz’e Nahçývan’a,
Kalplerin rikkatince, aþýk-ý nihan benim.
Ýnancýmdýr ki Hüda; “Türkler Ordum” buyurmuþ,
Ahýska’da, Altay’da, Kýrým’da lisan benim.
IV
Çin Seddi’nde Mete’yim, Avrupa’da Attila,
Vey Suyunda Kürþad’la erliðe doyan benim.
Malazgirt’te Alparslan, Niðbolu’da Yýldýrým,
Kýzýlelma yolunda, Ýslâm’ý yayan benim.
Preveze’de Hýzýr, Sakarya’da Atatürk,
Ay yýldýzlý bayraðý ruhuna oyan benim.
Korkak olmak iþ midir? Aslolan yiðit olmak,
Fütursuzca baþýný ölüme koyan benim.
Yunus’um, Mevlana’yým, Hacý Bektaþ Veli’yim,
Ýkiliðin çulunu eðninden soyan benim.
Kâlu Belâ’dan beri, Tek Allah’a inandýk,
Yüz on dört kasem ile, Kur’an’a uyan benim.
Büyük Hun’um, Göktürk’üm, Avar’ým, Selçuklu’yum,
Her günün beþ vaktinde, secdeye varan benim.
Gazneli’yim, Uygur’um, Eyyubi’yim, Timur’um,
Masumlarýn öcünü küffardan alan benim.
Altýnorda, Hazar’ým, Babür’üm, Osmanlý’yým,
Gemileri karadan Haliç’e salan benim.
Bazen yanlýþa düþüp, devletimi yýksam da,
Yeni devlet kurarak yarayý saran benim.
Bu davadan dönersem, gök girsin kýzýl çýksýn,
Kýzýlelma yoluna nakþolan Turan benim.
V
Sayýsýz þan ve þeref, dört sayfaya sýðar mý?
Toprak yurt olsun diye kanýný sunan benim.
Tanrý Dað’da yeniden görünecek hilalim,
Ergenekon’dan tekrar çýkacak Kaðan benim.
Tuna Boyunda yine türkümüz söylenecek,
Adaletin mührünü dünyaya vuran benim.
Besmeleyle baþlayýp, ebter kalan ne var ki?
Mahþer vaktine kadar, Ravza-ý Cinan benim.
Türkoðlu’yum billahi, öyle geldim, giderim,
Hazreti Muhammed’in aþkýyla yanan benim.
YAÞAR ÖZKAN (Türkoðlu)
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.