ince sýzýlarý çeker
tüyden bulutlarýn gövdesi
iskeleti gözüken bir aðacýn karýnca ölüsü aðzýna
yaðmuru bekleyen topraðýn sessiz çaðrýsý dilim
günleri devire devire yol alýrken bahtýmýn
silik rüzgârýna
vurgunum
kimsesizim
sabahtan akþama kadar yüz deðiþtiriyor güneþ
gölgeli kaldýrýmlarýn ayak izlerinde eskiyor insan eskizleri
sessizliðin yaný baþýnda ketum örümcek aðlarý
yalnýzlýðýn kilimini dokuyor
aydýnlýk ve karanlýk
soðuk siyah sýcak beyaz
yer karolarýnda sinsi iðreti
gölgeler
eðer
hayatýn bir kalbi olsaydý
iþaretler miydi takvimleri yoklukla
insaný aðacý topraðý yapraðý bu kadar incitir miydi
gelenlerin sevincini gidenlerin üzüntüsünü yaþar mýydý
bizler gibi hatýralarý yalnýzlýðýn koynuna saklayýp
saklayýp aðlar mýydý
bizim gibi küser miydi aldanýþlara
ve sevgiye
aklýmýn boþ oyuklarýnda deli deli
cevapsýz sorular
zihnimde binlerce kör labirent
zindanlarýnda taþlý çakýllý dikenli zor yollar
yollarýn çýkmazýnda
dipsiz kuyular
dünya var oldukça
ve büyüdükçe durmadan gözümde
kayýp kýtalarýn peþinden süzülen ruhuma eþlik eden
korku dolu fýsýltýlar
endiþeler
okyanuslarýn dibinden yükselen kuþkulu öfkeli düþüncelerin
ah! yüzüme yüzüme yansýyan süregelen
paçoz ezikliði
rahatým yine de
topraðýn aðýrlýðýnda suyun hafifliðinde
ruhumu yýkarken sýrrý dökülen aynalar
ah ! býrakýn beni
sonsuzca uyuyayým- yorgunum
ýþýk huzmeleri oynaþýrken suyun kadife derinliðinde
su zambaklarýnýn lila dudaðýndan topraðýn çukur gamzesinden
hiç usanmadan devamlý gülümsüyor olacak hayaletim sizlere
tüm insanlara
ayþe uçar
03042024
23:22