Saat sabahýn vedaya vuran dakikalarý
Bir gece daha ölüyor tren garýnda
Üstüm de yaralarýmý saklayan eski bir parka
Kimsesizliðimi yükledim kenarlarý yýrtýk siyah renkli bavula
Hakkýnýzý helal edin
Ya da etmeyin !
Bana emanet
Üstüne gülüþler serpiþtirdiðiniz ihanetler
Dursun yüzümün kenarýnda
Ýçimde ki azýlý isyanlar
Hediye kalsýn
Sýrtýmda ki býçaklar
Ah de vefa nedir bilirim !
Sizleri unutturmaz
Ömrüme sýktýðýnýz kurþunlar
Göðün yýldýzlarý
Ankara’nýn ayazý tanýktýr dönüþ bileti olmayan yolculuðuma
Bu þehir adýna içimde kalan kaç aný
dilimden söze gelmemiþ kaç sözcük var ise
Hepsi kýrýk kaldýrým taþlarý altýnda
Dedim ya hakkýnýzý helal edin
Yada etmeyin !
Masallarda ki Anka kuþu misali
Gayrý kayýp adresler ikametim
Gülüþü boðazýnda kalmýþ çocuk anlatýr beni
Avazýmdan çýkan çýðlýklarý ýsýrdýðým geceler
Hüznünü kuþanmýþ Eylül’ler
Tamamlanmamýþ aþklar
Beni en çok
Ýsim bulamayýp karaladýðým satýrlar
Durulduðum da dinlediðim þarkýlar
Yorulduðumda kendimi attýðým Deniz kenarlarý
Ve kýrýldýðýmda
Bir baþýna aðlayan yalnýzlýklar anlatýr
Ah gökyüzü!
Göz yaþlarýmdan oluþan gökkuþaðý neden sadece siyah
Ve sen Deniz !
Yakamoz neden hep gözlerim de zaman aþýmý
Biri bana açýklasýn artýk !
Ýçimde ki bu ölüler neden topraksýz
Annem beni kýtlýk zamaný mý emzirdi
Nedir bu bitkinliðim
Nerde benim koca yürekli Babam!
Neden ruhuma iþlemiþ aman vermeyen yazgý
Herkes mi benim gibi sahipsiz
Umut vermez mi içimin kurak çölüne yaðmurlarýn merhametli sesi
Adýna pek ýsýnamadýðým hayat!
Þimdi emanetin boynum da harlý urgan
Genzimde döþüme yük bi asýmlýk nefesim
Avuçlarýmdan harf harf dökülür kader mektubum
Ah benim baharlarý göremeyen
Kar boranda kaný çekilip yitip giden zavallý gençliðim
Bundandýr ki yüzümde sonbahar içerim hep karakýþ!
Benim de artýk gitme vaktim
Gayrý yeterli bunca aldanýþ!
Hakkým helaldir desemde
Ah var!
ALLAH var !
Gözlerinize en güzel manzara olsun
Bu kente attýðým son bakýþ
Fýrat Yetiþ
2019-Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.