Aşksız ruhlarda

Ahvalimiz, dünden dünü özletir, herþey karakalem sanki, biryerlerde bir þiir var,
Bir zamanda sen varsýn, bir rüyada gözlerin.
Gülüyorsa ben görmem, konuþuyorsan ben duymam.
Gücüm sabýr dilenir ruhumdan, ruhum aþk ister yaradandan.
Böyle geçer gece, göz yaþlarýma kurþun sýkar gülüþlerin.

Ahengin dua olur avuçlarýmda, avuçlarým sana deðse cehennemde yanar.
Sen zamanýn kapýsýndan geçersin, ben sana anestü nar.
Sabýr dilenir gücüm ruhumdan, ruhum aþk ister yaradandan.
Böyle bir yok oluþ çaðýrýr beni, iki söz de ben okurum mevlana’dan.

Çöl dediðin uzakta mý sanýrsýn, kalbinin dokunmadýðý neresi varsa çöl,
bu çöl halime sövsem, dað koysalar önüme delecek gücüm yokken,
haksýz bir sesleniþ olur benimkisi.
Bazý zaman, bazý satýrlardasýn,
asýrlarý kovalýyor aþk, aþkýn peþinde,
sen þiire þair olan kadýn, yinede ucuz sayfalardasýn.

Seni okuyanlar, seni bilenler, beni anlamadan gülüp geçtiler.
Seni yazan kalemlere aþýk bir nesil,
ben bu güzelliðin içinde bir rezil.
ahengin dua olur avuçlarýmda, sen kor kor yanarken baþka avuçlarda.
Böyle hesap sorar gece göz yaþlarýmdan, çýðlýk, mutluluk ve hediyesidir.
aþk. Yok.

Enes ÝLHAN
Sosyal Medyada Paylaşın: