Güz Döktü Yapraklarımı

Önce güz döktü yapraklarýmý
Ardýn gelen soðuk kýþ
Üþütü yalnýz yüreðimi
Geçilmez etti karlý daðlar
Çýð olup düþtü yollarýma

Gündüzümün mavisi kayýp
Gecemin ayý yýldýzý firarda
Gök gri kül rengine bürünmüþ
Baktýðýmda pencerimin camýnda

Hüzün sýzar aldýðým nefes le
Tepede aþaðý bu bedemime
Gecenin dostu bir bardak çay ýsýtýr
Þiir yazan elim ile üþüyen avuçlarýmý

Arada dönüp bakarým
Duvarda asýlý saate
Hayli geç olmuþ vakkite
Uyku gelmez yastýk taþ olmuþ
Düþünce döndürür saða sola

Sorasan beni yaþýyorum
Yýkýlmadým halen ayaktayým
Ýyi günün insanlarýný sildim
Kötü zamanda elimde tutanlarý sevdim
Sayýlarý azaldýðý için
Vefalý kullarýn kýymetini hep bildim

Sosyal Medyada Paylaşın: