Kirli geceler

Zor olaný yitiriyorum avuçlarýmdan. Kaçýp giderken, geceye tatlý öpücükler býrakýr.
Yazýp yazýp yakýyorum düþüncelerimi, zaman zaman ölüyorum avuçlarýnda,
saçlarýnda diriliyorum. Bana hesap sorar gibi bakar gözlerin.

Ben kalýcý olamam bu yollarda, ruhu yanan bir adamým iþte,
herkesten istediðimi alýrým, her sözden bir anlam bulursunuz ya, belki biraz öyle.
Kimi hayýr der ve istediðim odur, kimi evet der ve istediðim odur.

Benim suçum yok, nefesin çýkartýr beni yoldan, yazarsam kaçar mý arsýz gülüþlerin koynuna,
ellerimi uzatýr ve onlarý oradan alabilirim, ve beni yoldan bu ateþ çýkartýr.

Aklýma girerse sesindeki sarhoþ aþýk kadýn, onu her gece duyup öpemezsem seni,
gün gelir yanýna gelirim. Bana günayedýn dediðin yataða uzanýrsam eðer, duyarsam tekrar dudaklarýndan ismimi,
o harfler beni yoldan çýkartýr. Yanmayý göze aldýysam dokunurum yüzüne, dudaklarýna, gözlerine ve kasýklarýna.
Öpersem boynundan usulca, iç çekiþin beni yoldan çýkartýr.

Bilirim ki sende þiirden alçaksýn, eksiltir seviþmek seninle bazý sabahlarda,
aþýk olursam yazamam, yazamazsam çok seviþirim diye, kilitlediðim bu satýrlara, týrnaklarýný geçirirsen,
seninle sabaha çýkamamak beni yoldan çýkartýr.

EnEs ÝLHAN
Sosyal Medyada Paylaşın: