Eskisi gibi deðil her þey
Ýçimde çalan kimsesiz þarkýdýr gece
Kader bavulunu omuzladým
Yüküm aðýr , yolum uzun
Dur duraksýz yolculuk benimkisi
Eylül deðdi aþkýmýza
Hasat mevsimi geldi sevgili
Sararmýþ yapraklar sýzlatýr uzuvlarýmý
Kýþlýklarýný çýkar yüreðinden
Toparlayabilirsin kendini baharýmdan..
Kalbim en çok sana çarpýyordu,
bende kaç ölü kaç sað bilmiyordum
Kokmasýn diye yarama tuzlar bastýrdým
Sana þiir olarak dökülmeyen yaþlarý kavanozda topladým
Kýrýlan gece karanlýðýnýn zulasýnda
hayaller umutlarý doðradý
Efkarlandým çaresizliðime yandým
Gözlerimi zulme bileyledim
Seni sardým ellerimle
Ýçtim içtim
Öksürük tuttu sýrtýmdan vurdun.
Seni kustum ,
Yetmedi !
Ciðerimi yakan izmarit dumaný gibi dudaðýmdan düþtün..
Ellerim olmasada fikirlerim kana bulandý
Bütün kadýnlarý öldürdüm içimde
Adýnýn harflerinin geçtiði kelimeleri yasakladým kendime
Çýkmayan sesimle aðýt yaktým.
Güneþlerden göç eyledim ,
çýðlarýn altýna sýðýndým
Ölüm dedikleri soðuk kýþlara daha hazýr deðil iken aþk bedenim .
Gidiþin ardý aþk ektiðim topraklara;
Taþsýz topraksýz defnettim kalbimi
Ve Ölmediðim her an
oturdum nefesimi ýsýrdým..
Damla damla kanadý yaram;
Genzimi yaktý susmam
Biliyorum artýk,
aþk bana ebedi haram !
Nafile artýk sevgili
hüznün üstünü kaplar göçler,
Demir alýyorum senli zamandan
Kýyýsýz karasýz vedadýr bu,
Ayrýlýk sirenini duymuyor musun?
Tren raydan çýktý sevgili,
Aþkýn vagonu uçurumlara düþtü
Olay yeri raporlarý tutuldu ,
Aþk/zedeler tutanaklara iþlendi,
Sen sað selamet
Ben ise yitik soluma düþtüm..
Fýrat Yetiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.